Tylko TO się liczy

Uwielbiam świat JavaScript – wystarczy spojrzeć w lewo a już pojawiają się dwa nowe frameworki, trzy nowe biblioteki, 10 nowych problemów i tysiące rozwiązań. W innych językach nie jest to aż tak to widoczne, może dlatego, że tyle ludzi z nich nie korzysta? Nie wiem. Ale niezależnie od tego jaki język się wybierze, to jedno jest pewne. Biblioteki i frameworki ulegają zmianie. Tworzą się nowe, stare umierają, zmieniają właścicieli, z darmowego OS stają się produktami płatnymi mogącymi wyżywić 50 programistów pracujących na kontrakt po 9K euro miesięcznie.

Świat jest dziwny. Nie mówię tutaj o zarobkach w IT, bo jesteśmy grupą uprzywilejowaną. Przynajmniej na razie. To się zmieni. Ale to temat na inne dywagacje. To co jest dziwne, w tym naszym świecie, to, to że rzucamy się na nowe biblioteki jak wygłodniałe wilki na swoją zdobycz. Piszemy o nich setki postów, odpowiadamy na pytania, jesteśmy w świetle uwagi i w ogóle. Tylko potem przychodzi taki moment, że ktoś się nas spyta: czym się różni wątek od procesu? Co to jest SOLID? Co to jest obiekt? Na czym polega Event Sourcing? A my otwieramy usta i albo lejemy wodę jak się tylko da, albo pozostają one tak otwarte do póki nie padnie kolejne pytanie.

Co z tego, że potrafimy bibliotekę X na pamięć, jak już sama kwestia testowania jednostkowego powoduje u nas gęsią skórkę i strach, że nie będziemy potrafić tego zrobić. Im dłużej siedzę w IT, tym bardziej zauważam, że nie liczy się to co jest aktualnie na TOPie jako biblioteki, frameworki itp., ale liczą się podstawy. Liczy się wiedza o tym jak to jest zbudowane i na jakiej zasadzie to działa. Co to jest SOLID, co to jest wątek. Jak działa HTTP itp.

Znając podstawy, potrafiąc i rozumiejąc ich działanie, jesteśmy wstanie zrozumieć i pojąć działanie wszystkiego z czym będziemy mieli styczność w IT. Co z tego, że nie wiemy jak jest cykl strony w ASP.NET WebForms, skoro jestem wstanie naszkicować mniej więcej jak to wygląda znając wiedząc jedynie w jaki sposób działa obsługa requestu po stronie serwera webowego. Do tego, z czasem, będziemy rozszerzać naszą wiedzę o coraz to nowsze doświadczenia. Dzięki czemu, nasza wartość rośnie. Rośnie znacząco. Za 4-6 lat nie sprzeda się kursu z xUnit bo go pewnie nuż nie będzie, ale kurs o testowaniu? już tak. To jest widza, która stanowi podstawy. Skoro wiemy jak testować i jakie są zasady testów, to jaki język nie wybierzemy, z jakiej to biblioteki korzystać nie będziemy, będziemy wstanie to oprogramować.

Nasza wiedza, która teraz zaczyna kiełkować, za 10 lat pozwoli nam zgarniać żniwo – a to dlatego, że będziemy rozumieć pojęcia i procesy, których nie da się opanować będąc specem od biblioteki X (no chyba, że się ją samemu napisało). Już teraz można zaobserwować, jak ludzie, którzy od 2000 roku budowali swoją wiedzę, zaczynają ją sprzedawać. To zaczyna już teraz procentować a i będzie coraz bardziej z każdym rokiem. Programistów na razie przybywa (do jakiegoś momentu, kiedy to będziemy zamienieni na AI), i każdego trzeba przeszkolić, nie z biblioteki X, bo tego się sam nauczy. A jak po studniach informatycznych nie potrafi samemu nauczyć się API biblioteki to raczej nie ma co szukać pracy w programowaniu. Ale z tego, co wymaga lat praktyki i gromadzenia – wiedzy na temat wytwarzania oprogramowania, wiedzy na temat paradygmatów programowania itp.

To wszystko wraca, warto więc, będąc młodym nie tylko uczyć się bibliotek, ale dowiedzieć się na jakiej zasadzie one działają, czemu one tak działają, jakie wzorce wykorzystują i do czego mogą służyć. Szukać i dowiadywać się więcej na określone paradygmaty, rozszerzać swoją wiedzę. Przy czym cały czas praktykować – pisać kod. Ale na pewno nie kończyć na laurach bycia najlepszym z biblioteki X. Bo to nic nie znaczy.